Social media
Tijdens de minor KLM hebben we het regelmatig over social media gehad.. Ik ben eigenlijk niet zo'n voorstander van social media op de basisschool.
Twitter
Je kunt korte berichten (maximaal 140 tekens) versturen. Ik zie het vooral als mededelingen van mensen: wat doen ze, waar zijn ze, wat vinden ze leuk op een bepaald moment.
Ik heb zelf een account aangemaakt op https://twitter.com/ .
Nadat je een account heb aangemaakt moet je je instellingen veranderen, zodat het een 'persoonlijk' tintje krijgt. Daarna ga je bepalen wie je wilt volgen: wie vind je interessant genoeg om hun tweets te volgen? Het is natuurlijk ook de bedoeling dat je zelf volgers krijgt: je kunt vrienden en bekenden laten weten dat je een twitteraccount hebt.
Als je dit allemaal ingesteld hebt, kun je beginnen met het sturen van tweets. Het zijn korte berichten, dus je moet je boodschap kort en krachtig houden. Dan is het maar te hopen dat iemand het gaat lezen!
Ik heb een account aangemaakt omdat ik toch nieuwsgierig werd wat je er precies mee kan. Ik heb nu 2-3weken een account, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er eigenlijk weinig mee kan of mee doe. Ik vind het geen fijne manier om anderen te volgen. Het zijn korte berichten en vaak wordt je doorverwezen naar een andere site voor meer informatie. Uiteindelijk ben je dan toch een heel document of een site aan het doorlezen voor de informatie die je zoekt.
Ik weet haast zeker dat ik het niet ga gebruiken op de basisschool.
Ik zie niet in wat het voor toegevoegde waarde heeft voor het onderwijs. Misschien dat het iets is voor de leraren: ze kunnen professionals uit het onderwijs volgen voor informatie waarin ze geïnteresseerd zijn. Verder zie ik geen manieren om Twitter toe te passen in het onderwijs.
Facebook
Het is een sociaalnetwerksite. Het is door Mark Zuckerberg in 2004 opgericht voor studenten op Harvard college. Iets later werd het toegankelijk voor meerdere universiteiten. SInds september 2006 is Facebook openbaar gesteld en kan iedereen vanaf 13jaar een profiel aanmaken. Het aantal leden is de laatste jaren flink gegroeid. In 2012 is Facebook de beurs op gegaan.
Voordat ik met de minor KLM begon had ik al een profiel aangemaakt op http://www.facebook.com/. Je moet jezelf eerst registreren op de site. Je maakt een profiel aan met een email-adres en een wachtwoord. Daarna kan je aan de slag om 'vrienden' te zoeken. Je kunt mensen een vriendschapsverzoek sturen. Als dat geaccepteerd wordt door de ander ben je 'vrienden'. Op deze manier kun je precies volgen wat iemand doet op welk moment. Je krijgt een inkijkje in het leven van de ander. Je kunt foto's en filmpjes toevoegen aan je status zodat anderen kunnen volgen wat je doet. Sommige mensen zijn erg open en zetten alles op Facebook. Ik ben zelf wat voorzichtiger: ik zet maar heel sporadisch iets op mijn profiel. Ik heb ook maar 1 foto in mijn profiel staan, ik vind het niet nodig dat iedereen 'alles' van mij weet.
Voor de minor KLM is er een aparte groep voor ons aangemaakt.
Dit werkt erg fijn: je weet precies waar iedereen mee bezig is, welke lessen kun je verwachten en zelfs de PowerPoints van de lessen staan in deze groep. Deze groep is wel afgeschermd: alleen mensen die daarvoor 'uitgenodigd' zijn hebben toegang tot deze groep. Dat vind ik wel prettig: niet iedereen op Facebook hoeft te zien en lezen wat we doen tijdens de lessen.
Het heeft voor mij geen toegevoegde waarde voor het onderwijs. Het is leuk om te lezen wat anderen doen, maar het is niet bruikbaar in het onderwijs. Ik weet dat er veel kinderen een Facebook profiel hebben.
Ik heb er bewust voor gekozen om geen kinderen of ouders toe te voegen als 'vrienden'. Ik vind het niet nodig dat zij zien wat ik in mijn eigen tijd doe en meemaak. Misschien is het een idee om een speciaal 'juf Ineke' profiel aan te maken als ik straks mijn eigen klas heb.
Op die manier kunnen de kinderen toch 'vrienden' met je worden, maar ze zien niet alles wat er in je privé leven gebeurt.
Een voordeel van Facebook is dat je op zoek kan naar mensen die je uit het oog verloren bent, bv. klasgenoten van de basisschool. Je hebt mensen snel gevonden als je de voor- en achternaam weet. Zo kun je weer in contact komen met klasgenoten, oude vakantievrienden etc.
Het grootste nadeel van alle social media is het verdwijnen van je privacy. Sommige mensen zetten echt alles wat ze meemaken op internet. Iedereen kan zien waar ze zijn en wat ze doen. Ik ben bang dat dat regelmatig tegen mensen gebruikt wordt, bv. ziek melden en dan toch naar een feest gaan. De baas ziet volgende dag de foto's, betrapt!! Dat is voor mij een goede reden om kinderen op de basisschool af te raden een profiel aan te maken bij de social media sites. Kinderen in de bovenbouw weten vaak wel wat ze wel en niet op hun profiel kunnen zetten om dit te voorkomen. Maar kinderen in de onder- en middenbouw zijn vaak zo enthousiast dat ze wel eens teveel informatie op hun profiel kunnen zetten. Vooral als de ouders weinig verstand hebben van ICT en internet kan dit wel eens fout aflopen.
LinkedIn
Het is een online sociaal netwerk dat zich richt op vakmensen. Het is actief sinds mei 2003. Sinds 9 januari 2013 zijn er wereldwijd ongeveer 200 miljoen geregistreerden. Het belangrijkste doel van deze site is dat geregistreerden gebruik kunnen maken van elkaars (zakelijk) netwerk. Je legt contact met anderen die je vertrouwd. Op 9 mei 2011 is LinkedIn de beurs op gegaan.
Je maakt een account aan op http://nl.linkedin.com/
Je vult je voor- en achternaam in, samen met een email-adres en een wachtwoord. Daarna volg je verschillende stappen in het programma. Nadat je deze stappen doorlopen hebt, is je account klaar.
Nu kun je op zoek gaan naar mensen die je kent, maar ook naar vacatures. Je kunt ook zelf een vacature plaatsen.
Deze tool is vooral voor de leraren zelf. Het is vooral te gebruiken als je op zoek bent naar een baan. Via je contacten en groepen kun je laten weten dat je een baan zoekt, maar je kunt ook zoeken waar een vacature is. Je kunt specifiek zoeken naar groepen waar je interesse ligt. Het is voor mij nog even uitzoeken hoe het precies werkt.
Dit gebruik je niet op de basisschool. Het is niet bedoeld voor kinderen, maar vooral voor vakmensen.
Het voordeel van deze tool is dat je gericht naar mensen en vacatures kunt zoeken. Via de mensen die je toevoegt, kun je zoeken naar vacatures binnen het vakgebied waar je wilt gaan werken.
Het nadel is toch weer de privacy. Je geeft een heleboel gegevens door, die door derden gebruikt kunnen worden. Anderen weten waar je (ge)werkt (hebt) en waar je wilt gaan werken. Ik heb het idee dat dat toch ooit tegen je gebruikt kan worden.
Weebly
Ik zou het bijna vergeten, maar weebly is natuurlijk ook een onderdeel van social media!!
Het is een programma om op een makkelijke en creatieve manier een gratis website te bouwen. Op de site staat een filmpje over de werkwijze. Ik raad het aan om dit filmpje te kijken voordat je gaat beginnen, het maakt de werkwijze een stuk duidelijker.
Je maakt een account aan op http://www.weebly.com/?lang=nl
Je geeft je naam, een emailadres en een wachtwoord op en je account is gemaakt. Daarna kun je aan de slag om je eigen website te bouwen.
Je kunt kiezen uit verschillende designs om jouw eigen pagina samen te stellen. Vaak kun je kiezen uit verschillende kleuren en lettertypes voor je site. Zo stel je je eigen persoonlijke site samen.
Daarna ga je pagina's toevoegen op je site. Je kunt kiezen uit een standaard pagina of een blog pagina. Op een blog pagina kunnen mensen reageren, bij een standaard pagina gaat dat niet. Je geeft de pagina's een naam zodat ze sneller terug te vinden zijn. Je kunt de indeling van de pagina's zelf bepalen: staat alles op een aparte pagina, gebruik je subpagina's.
Op de pagina kun je ook weer kiezen hoe je het eruit wilt laten zien.
Je kiest de elementen die je gaat gebruiken: paragraaf, foto, titel etc. Daardoor krijgt je pagina een indeling waar je foto's en tekst kunt toevoegen. Voor de tekst kun je kiezen uit verschillende lettertypes en kleuren. Je begint met typen en voila, het is klaar!
Je kunt dit zeker gebruiken op de basisschool. In de bovenbouw kunnen de kinderen zelf een website aanmaken, in de andere klassen kun je de kinderen de tekst en foto's laten zoeken. Dan beheert de leraar de website. Je kunt het gebruiken als digitale klassekrant of als afsluiting van een project. Je kunt ervoor kiezen om de website een bepaald thema te geven, bv. geschiedenis, rekenen of taal.
Het is een andere manier van verwerken dan de kinderen gewend zijn. De kinderen zullen het zeker leuk vinden. Terwijl ze aan de site werken zijn ze bezig met de 21st century skills: ze vergroten hun ict-geletterdheid, ze zijn creatief bezig, ze moeten kritisch bedenken wat ze op de site zetten en op welke manier, ze communiceren met andere mensen. Dat is een van de grootste voordelen.
Ook hier vind ik het weer een nadeel dat de privacy van de kinderen kleiner wordt. Sommige kinderen zullen teveel informatie op de site vermelden waar anderen misschien misbruik van gaan maken. Daarom moeten er goede afspraken gemaakt worden met de kinderen wat ze wel en niet op de site mogen vermelden.
Je kunt korte berichten (maximaal 140 tekens) versturen. Ik zie het vooral als mededelingen van mensen: wat doen ze, waar zijn ze, wat vinden ze leuk op een bepaald moment.
Ik heb zelf een account aangemaakt op https://twitter.com/ .
Nadat je een account heb aangemaakt moet je je instellingen veranderen, zodat het een 'persoonlijk' tintje krijgt. Daarna ga je bepalen wie je wilt volgen: wie vind je interessant genoeg om hun tweets te volgen? Het is natuurlijk ook de bedoeling dat je zelf volgers krijgt: je kunt vrienden en bekenden laten weten dat je een twitteraccount hebt.
Als je dit allemaal ingesteld hebt, kun je beginnen met het sturen van tweets. Het zijn korte berichten, dus je moet je boodschap kort en krachtig houden. Dan is het maar te hopen dat iemand het gaat lezen!
Ik heb een account aangemaakt omdat ik toch nieuwsgierig werd wat je er precies mee kan. Ik heb nu 2-3weken een account, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er eigenlijk weinig mee kan of mee doe. Ik vind het geen fijne manier om anderen te volgen. Het zijn korte berichten en vaak wordt je doorverwezen naar een andere site voor meer informatie. Uiteindelijk ben je dan toch een heel document of een site aan het doorlezen voor de informatie die je zoekt.
Ik weet haast zeker dat ik het niet ga gebruiken op de basisschool.
Ik zie niet in wat het voor toegevoegde waarde heeft voor het onderwijs. Misschien dat het iets is voor de leraren: ze kunnen professionals uit het onderwijs volgen voor informatie waarin ze geïnteresseerd zijn. Verder zie ik geen manieren om Twitter toe te passen in het onderwijs.
Het is een sociaalnetwerksite. Het is door Mark Zuckerberg in 2004 opgericht voor studenten op Harvard college. Iets later werd het toegankelijk voor meerdere universiteiten. SInds september 2006 is Facebook openbaar gesteld en kan iedereen vanaf 13jaar een profiel aanmaken. Het aantal leden is de laatste jaren flink gegroeid. In 2012 is Facebook de beurs op gegaan.
Voordat ik met de minor KLM begon had ik al een profiel aangemaakt op http://www.facebook.com/. Je moet jezelf eerst registreren op de site. Je maakt een profiel aan met een email-adres en een wachtwoord. Daarna kan je aan de slag om 'vrienden' te zoeken. Je kunt mensen een vriendschapsverzoek sturen. Als dat geaccepteerd wordt door de ander ben je 'vrienden'. Op deze manier kun je precies volgen wat iemand doet op welk moment. Je krijgt een inkijkje in het leven van de ander. Je kunt foto's en filmpjes toevoegen aan je status zodat anderen kunnen volgen wat je doet. Sommige mensen zijn erg open en zetten alles op Facebook. Ik ben zelf wat voorzichtiger: ik zet maar heel sporadisch iets op mijn profiel. Ik heb ook maar 1 foto in mijn profiel staan, ik vind het niet nodig dat iedereen 'alles' van mij weet.
Voor de minor KLM is er een aparte groep voor ons aangemaakt.
Dit werkt erg fijn: je weet precies waar iedereen mee bezig is, welke lessen kun je verwachten en zelfs de PowerPoints van de lessen staan in deze groep. Deze groep is wel afgeschermd: alleen mensen die daarvoor 'uitgenodigd' zijn hebben toegang tot deze groep. Dat vind ik wel prettig: niet iedereen op Facebook hoeft te zien en lezen wat we doen tijdens de lessen.
Het heeft voor mij geen toegevoegde waarde voor het onderwijs. Het is leuk om te lezen wat anderen doen, maar het is niet bruikbaar in het onderwijs. Ik weet dat er veel kinderen een Facebook profiel hebben.
Ik heb er bewust voor gekozen om geen kinderen of ouders toe te voegen als 'vrienden'. Ik vind het niet nodig dat zij zien wat ik in mijn eigen tijd doe en meemaak. Misschien is het een idee om een speciaal 'juf Ineke' profiel aan te maken als ik straks mijn eigen klas heb.
Op die manier kunnen de kinderen toch 'vrienden' met je worden, maar ze zien niet alles wat er in je privé leven gebeurt.
Een voordeel van Facebook is dat je op zoek kan naar mensen die je uit het oog verloren bent, bv. klasgenoten van de basisschool. Je hebt mensen snel gevonden als je de voor- en achternaam weet. Zo kun je weer in contact komen met klasgenoten, oude vakantievrienden etc.
Het grootste nadeel van alle social media is het verdwijnen van je privacy. Sommige mensen zetten echt alles wat ze meemaken op internet. Iedereen kan zien waar ze zijn en wat ze doen. Ik ben bang dat dat regelmatig tegen mensen gebruikt wordt, bv. ziek melden en dan toch naar een feest gaan. De baas ziet volgende dag de foto's, betrapt!! Dat is voor mij een goede reden om kinderen op de basisschool af te raden een profiel aan te maken bij de social media sites. Kinderen in de bovenbouw weten vaak wel wat ze wel en niet op hun profiel kunnen zetten om dit te voorkomen. Maar kinderen in de onder- en middenbouw zijn vaak zo enthousiast dat ze wel eens teveel informatie op hun profiel kunnen zetten. Vooral als de ouders weinig verstand hebben van ICT en internet kan dit wel eens fout aflopen.
Het is een online sociaal netwerk dat zich richt op vakmensen. Het is actief sinds mei 2003. Sinds 9 januari 2013 zijn er wereldwijd ongeveer 200 miljoen geregistreerden. Het belangrijkste doel van deze site is dat geregistreerden gebruik kunnen maken van elkaars (zakelijk) netwerk. Je legt contact met anderen die je vertrouwd. Op 9 mei 2011 is LinkedIn de beurs op gegaan.
Je maakt een account aan op http://nl.linkedin.com/
Je vult je voor- en achternaam in, samen met een email-adres en een wachtwoord. Daarna volg je verschillende stappen in het programma. Nadat je deze stappen doorlopen hebt, is je account klaar.
Nu kun je op zoek gaan naar mensen die je kent, maar ook naar vacatures. Je kunt ook zelf een vacature plaatsen.
Deze tool is vooral voor de leraren zelf. Het is vooral te gebruiken als je op zoek bent naar een baan. Via je contacten en groepen kun je laten weten dat je een baan zoekt, maar je kunt ook zoeken waar een vacature is. Je kunt specifiek zoeken naar groepen waar je interesse ligt. Het is voor mij nog even uitzoeken hoe het precies werkt.
Dit gebruik je niet op de basisschool. Het is niet bedoeld voor kinderen, maar vooral voor vakmensen.
Het voordeel van deze tool is dat je gericht naar mensen en vacatures kunt zoeken. Via de mensen die je toevoegt, kun je zoeken naar vacatures binnen het vakgebied waar je wilt gaan werken.
Het nadel is toch weer de privacy. Je geeft een heleboel gegevens door, die door derden gebruikt kunnen worden. Anderen weten waar je (ge)werkt (hebt) en waar je wilt gaan werken. Ik heb het idee dat dat toch ooit tegen je gebruikt kan worden.
Weebly
Ik zou het bijna vergeten, maar weebly is natuurlijk ook een onderdeel van social media!!
Het is een programma om op een makkelijke en creatieve manier een gratis website te bouwen. Op de site staat een filmpje over de werkwijze. Ik raad het aan om dit filmpje te kijken voordat je gaat beginnen, het maakt de werkwijze een stuk duidelijker.
Je maakt een account aan op http://www.weebly.com/?lang=nl
Je geeft je naam, een emailadres en een wachtwoord op en je account is gemaakt. Daarna kun je aan de slag om je eigen website te bouwen.
Je kunt kiezen uit verschillende designs om jouw eigen pagina samen te stellen. Vaak kun je kiezen uit verschillende kleuren en lettertypes voor je site. Zo stel je je eigen persoonlijke site samen.
Daarna ga je pagina's toevoegen op je site. Je kunt kiezen uit een standaard pagina of een blog pagina. Op een blog pagina kunnen mensen reageren, bij een standaard pagina gaat dat niet. Je geeft de pagina's een naam zodat ze sneller terug te vinden zijn. Je kunt de indeling van de pagina's zelf bepalen: staat alles op een aparte pagina, gebruik je subpagina's.
Op de pagina kun je ook weer kiezen hoe je het eruit wilt laten zien.
Je kiest de elementen die je gaat gebruiken: paragraaf, foto, titel etc. Daardoor krijgt je pagina een indeling waar je foto's en tekst kunt toevoegen. Voor de tekst kun je kiezen uit verschillende lettertypes en kleuren. Je begint met typen en voila, het is klaar!
Je kunt dit zeker gebruiken op de basisschool. In de bovenbouw kunnen de kinderen zelf een website aanmaken, in de andere klassen kun je de kinderen de tekst en foto's laten zoeken. Dan beheert de leraar de website. Je kunt het gebruiken als digitale klassekrant of als afsluiting van een project. Je kunt ervoor kiezen om de website een bepaald thema te geven, bv. geschiedenis, rekenen of taal.
Het is een andere manier van verwerken dan de kinderen gewend zijn. De kinderen zullen het zeker leuk vinden. Terwijl ze aan de site werken zijn ze bezig met de 21st century skills: ze vergroten hun ict-geletterdheid, ze zijn creatief bezig, ze moeten kritisch bedenken wat ze op de site zetten en op welke manier, ze communiceren met andere mensen. Dat is een van de grootste voordelen.
Ook hier vind ik het weer een nadeel dat de privacy van de kinderen kleiner wordt. Sommige kinderen zullen teveel informatie op de site vermelden waar anderen misschien misbruik van gaan maken. Daarom moeten er goede afspraken gemaakt worden met de kinderen wat ze wel en niet op de site mogen vermelden.